Persoonlijk vond ik het verhaallijn verwarrend. In het begin is niet duidelijk waar Esra (Dilan Yurdakul) 'gevangen' zit. Dat blijkt jeugddetentie te zijn. Maar eerlijk, zij is 30 en ziet er ook niet uit als een minderjarige.
Door het hele verhaal heen zie je Esra en Greg vastzitten. Of dit flashbacks of flashforwards zijn is ook steeds onduidelijk. In het slot wordt zijn haar geverfd. Dan wordt mij pas duidelijk dat het gevangenschap dus flashbacks zijn. Maar hoe zij eruit zijn gekomen, geen flauw idee.
Ook werden er 5 minuten besteed aan een handeltje in de gevangenis (of waar ze op dat moment mochten zitten...). Maar hoe zij aan een toegangspas komen, waarom zij dit doen en wat de gevolgen zij: I don't know.
Oja, niet te vergeten dat Esra zichzelf verwondt. Ook dit stuk blijft heel oppervlakkig/wazig.
Kortom: zoveel onnodige vragen en verwarring. Ze hebben teveel willen vertellen in te weinig tijd.
Door het hele verhaal heen zie je Esra en Greg vastzitten. Of dit flashbacks of flashforwards zijn is ook steeds onduidelijk. In het slot wordt zijn haar geverfd. Dan wordt mij pas duidelijk dat het gevangenschap dus flashbacks zijn. Maar hoe zij eruit zijn gekomen, geen flauw idee.
Ook werden er 5 minuten besteed aan een handeltje in de gevangenis (of waar ze op dat moment mochten zitten...). Maar hoe zij aan een toegangspas komen, waarom zij dit doen en wat de gevolgen zij: I don't know.
Oja, niet te vergeten dat Esra zichzelf verwondt. Ook dit stuk blijft heel oppervlakkig/wazig.
Kortom: zoveel onnodige vragen en verwarring. Ze hebben teveel willen vertellen in te weinig tijd.
